2012, മാർച്ച് 31, ശനിയാഴ്‌ച

പ്രതീക്ഷ

കഴിഞ്ഞുപോയ കാലത്തിന്‍റെ ജീര്‍ണതകളെ എല്ലാം മറികടന്നു പുതിയൊരു ജീവന്‍റെ തുടിപ്പുമായി ഞാനിതാ നടന്നു നീങ്ങുകയാണ്.....മെല്ലെ...ഭൂമിയെ നോവിക്കാതെ...പക്ഷെ പ്രതീക്ഷകളെ തകര്‍ത്തെറിഞ്ഞുകൊണ്ട്...ഒരുപിടി മുള്ളുകള്‍ വാരിവിതറി എന്തിനു നീയെന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു പ്രിയനേ...എന്നിലെ എന്നെ അറിയുന്നില്ലയോ നീ...

ഇങ്ങനെ പലതവണ ആരോടെന്നില്ലാതെ ഞാന്‍ വാവിട്ടു ചോതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...തിരികെ മറുപടിയൊന്നും വന്നില്ല...
എങ്കിലും പ്രതീക്ഷ കൈവിടാതെ ഞാന്‍ കൂടെ മൗനമായി നടന്നു....വഴിലെവിടെയോ മറിഞ്ഞു വീണു.പലതവണ...
അവനതറിഞ്ഞതെയില്ല....
ഒന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കിയിരുന്നെങ്കില്‍....കാണുമായിരുന്നില്ലേ?എന്നിട്ടെന്തേ....
എന്നെ നീ മറന്നുവോ?

എപ്പോഴെങ്കിലും...എന്നെങ്കിലും...അവനെന്നെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമെന്ന ആ പ്രതീക്ഷയോടെ ഞാന്‍ വീണ്ടും നടന്നു...മൗനമായി... 

2 അഭിപ്രായങ്ങൾ: